Tsja, wat zal ik zeggen… Check echt ff het E-book ‘17001 uur naast een rolstoel’ , je kan hem tenslotte gratis downloaden… 🙂 de laatste hoofdstukken geven een, denk ik, bevredigend antwoord… zo niet, laat het weten…
Voor mensen met minder mantelzorg-geduld :-), hier een aantal samenvattende updates:
- Ik ben dankbaar voor alle aandacht (het verwarmt mijn hart)
- Het gezien worden helpt mij in het hele rouwproces
- Ik mis haar verschrikkelijk, haar speelse nabijheid
- (zie hoofdstukken ‘dood en opstanding’, ‘de beloning’, ’terugkeer met het elixer’)
- Ik ben gaan schrijven om te verwerken (zie E-book ‘17001 uur naast een rolstoel’)
- Ik rouw nog steeds, ik probeer zo eerlijk mogelijk te zijn over alle beelden en gevoelens van lijden, zorgen
- Ik ben opgelucht (ze is vrij en veilig)
- Mijn toekomst is nog steeds onzeker
- Ik ben niet meer alleen in ‘de ruimte aan het ademen’, maar ben volop in beweging met www.haagsestadswijngaard.nl – www.kleurdenhaag.nl – www.imaginator.nl
- Het voorbeeld van mijn madre leert mij om steeds weer vanuit een basis van vertrouwen, liefde en hoop te leven, steeds weer in overgave aan het grotere liefdesverhaal
- Ik heb stichting ‘17001’ opgericht
- (om voort te zetten wat ik naast mijn madre heb geleerd: trainen, inspireren en coachen van ‘volgers’ die groeien in sterk vertrouwen, vasthoudende liefde en gespannen hoop zelfs tegen de klippen van het leven op)
Zo sta ik nu een beetje in het leven, volop in beweging, met oog voor het grote in de kleine dingen. Een beetje zoals de grote filosoof Augustinus het verwoordde: ‘Duidelijkheid in de essentie, ruimte voor het twijfelachtige en liefde in alles’ (vrij vertaald).
Bless u all.
Marcel
Ps: mocht je nog met onbeantwoorde vragen zitten? Reageer hieronder ff, ik zal proberen te antwoorden.
Geef een antwoord